Weet je... de middag heeft niet eeuwig geduurd
Zonde... het was een erg mooie middag
Weet je... al een lange tijd ben ik op zoek naar Gelukzaligheid... en lange tijd dacht ik wat dit inhield voor mij... het maakte me niet eens echt uit met wie, zolang ik maar met een lieve mied een nachtje mocht delen, al enkel vriendschappelijk... want gelukzaligheid, dacht ik, betekende voor mij een nachtje niet eenzaam zijn...
Uiteindelijk besef ik dat gelukzaligheid niet in bed, maar op een bankje is verschenen...
ik heb er gewoon nog niet bij stil kunnen staan, omdat het te mooi scheen om waar te zijn... maar nu besef ik opeens dat ik eindelijk gelukzaligheid heb ervaren
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten